Sommige fotoshoots blijven je kippenvel geven… eerder deze maand had ik er zo één.

De onwijs stoere dame die ik deze keer fotografeerde is Martine Reesink. Ze heeft EDS, een ernstige bindweefselaandoening, waardoor ze flink beperkt is en gemiddeld 22 uur per dag ligt. Slik. Dat is heftig.

Maar niet alleen de confronterende factor zorgde voor kippenvel; juist haar enorme levenslust, doorzettingsvermogen en humor maken haar bijzonder. Ondanks haar fragiele lichaam straalt ze kracht en energie uit, wat meer dan bewonderenswaardig is.

Dit zie je ook terug in haar blog; ‘Welkom in de wereld van de kneus‘, waar ze schrijft over haar leven met EDS. Je kunt hier haar ervaring over onze shoot lezen – en hoe ontzettend veel last ze er achteraf van heeft gehad.

Zoals je op de foto’s zult zien kán ze staan (en hurken), maar het is maar van heel korte duur. Haar lijf was er absoluut niet blij mee.

.

.

.

Maar waarom wilde ze zichzelf dit aandoen? Haar antwoord: om mentaal gezond te blijven. Soms moet je dingen doen die tegen alle wetten van de natuur in lijken te gaan, maar die je wél een goede dot zelfvertrouwen meegeven.

Zoals ‘even’ een fotoshoot doen op de derde verdieping van een vervallen fabriek.

Het had natuurlijk makkelijk gekund (bijvoorbeeld in een studio), maar ze wilde écht bijzondere, stoere foto’s laten maken. Ze houdt zelf ook erg van urbex-fotografie* en doordat mijn stijl haar erg aansprak, liet ze zich graag door mij fotograferen – zelfs in omstandigheden die voor haar zwaar waren.

Wat ook bijzonder is; Martine was zelf ook professioneel fotograaf, totdat dit niet meer lukte door haar beperkingen. Toch is haar passie voor fotografie niet voorbij; zo nu en dan fotografeert ze nog steeds.

*Urbex is de afkorting van ‘urban exploring’; in deze context betekent het het verkennen van stedelijk verval en verlaten omgevingen.

.

.

.

We hadden een prachtige, industriële locatie gevonden in de regio van Martine, zodat ze niet lang hoefde de reizen. Eigenlijk zouden we buiten fotograferen, maar doordat het hard regende, waren we zo goed als beperkt tot een klein overdekt stukje. De rest van de fabriek was alleen per trap te bereiken en het mooiste gedeelte was helemaal bovenin.

Maar Martine liet zich niet kisten en met behulp van haar visagiste Bernadette en de aardige beheerder, is ze drie trappen op en af geklommen.

.

.

.

.

Van te voren hadden we een aantal thema’s bedacht om uit te werken, zodat ze deze foto’s ook goed op haar blog kan gebruiken; eenzaamheid, kracht en ‘normale’, representatieve portretten.

Vooral voor ‘kracht’ had Martine een specifiek idee; ze wilde als de ‘koningin der kneuzen’ gefotografeerd worden in haar elektrische rolstoel. Niet omdat ze neerkijkt op de rest, maar omdat ze juist wil laten zien dat mensen met een beperking groot zijn in wat ze doen met hun mogelijkheden.

.

.

.

.

.

Bernadette heeft nog een aantal heel leuke ‘achter de schermen’-foto’s gemaakt:

.

.

.

.

Het was een geweldig leuke, onvergetelijke dag!

Door ervaringen als deze weet ik weer precies waarom ik fotografeer; om een steentje te kunnen bijdragen aan iemands zelfvertrouwen – en een buitengewone belevenis te kunnen geven. Want: iedereen is goed zoals hij/zij is en dat mag absoluut gevierd worden!

.

Model: Martine Reesink | welkom in de wereld van een kneus
Muah: Bernadette Daams-Wolters | bernadette wolters
Fotografie: Eline Kentie | ruwmantisch

.

.

WANNEER IS JOUW AVONTUUR?

.

Heb je vragen of wil je je fotoshoot boeken? Neem gerust contact met me op!

.

.

.

MEER NIEUWS EN (ACHTER DE SCHERMEN) UPDATES

.

.